Als één werknemer te maken krijgt met burn-outklachten, dan is het tijd om de hele organisatie onder de loep te nemen, zegt het Nederlands Instituut van Psychologen. Het is belangrijk om alle collega's te bevragen over hun ervaring met werkstress.
Een burn-out vraagt om een organisatiebrede aanpak
Het Nederlands Instituut van Psychologen (NIP) benadrukt dat een enkele burn-out binnen een organisatie een signaal kan zijn voor een breder probleem. Als een werknemer uitvalt door burn-outklachten, moet je als werkgever niet alleen naar die persoon kijken, maar naar de hele organisatie. Het is cruciaal om bij alle collega's navraag te doen over de werkdruk, hun voldoening in het werk en hun energiebalans. Het doel is om een volledig beeld te krijgen van de werkomgeving en de eventuele werkstress die er heerst.
Hoewel een burn-out niet officieel erkend is als medische diagnose, zijn de klachten zeer reëel en herkenbaar. Langdurige overbelasting kan leiden tot fysieke en mentale uitputting, concentratieproblemen en verminderde emotionele betrokkenheid. Werknemers die langdurig overbelast zijn, kunnen cynisch en onverschillig worden. Het begrijpen van deze symptomen is essentieel om ze effectief aan te pakken en te voorkomen dat ze escaleren.
Werkstress en burn-out: een groeiend probleem
Volgens recente cijfers van TNO kampt een verrassend hoog percentage werknemers met burn-outklachten. Onder werknemers vanaf 35 jaar ervaart 18 procent deze klachten, terwijl dit percentage onder jongere werknemers stijgt tot 24 procent. Het percentage is nog hoger onder jonge vrouwen, waar bijna een derde aangeeft burn-outklachten te ervaren. Deze cijfers tonen aan hoe wijdverspreid het probleem van werkstress en burn-out is in de hedendaagse arbeidsmarkt.
De oorzaak van stressklachten identificeren
Bij het aanpakken van stressklachten is het allereerst belangrijk om de oorzaak van de stress te identificeren. Dit kan te maken hebben met een breed scala aan factoren, variërend van een te grote werklast tot moeizame interacties met leidinggevenden. Ook kan er een misalignement zijn tussen de waarden van de werknemer en de missie van het bedrijf. Het begrijpen van deze onderliggende factoren is essentieel om effectieve interventies te plannen.
Hoewel de werkgever een belangrijke rol speelt bij het aanpakken van werkstress, zijn er ook maatregelen die de werknemer zelf kan nemen. Dit kan variëren van het beter plannen van taken, het stellen van prioriteiten tot het nemen van voldoende rust. Echter, er zijn situaties waar de hulp en interventie van de werkgever vereist is. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn wanneer een werknemer moeite heeft met time-management en baat zou hebben bij een cursus.
De rol van werkomgeving en onderlinge relaties
Verschillende aspecten van de werkomgeving, zoals de fysieke werkplek en de relaties tussen collega's, kunnen aanzienlijk bijdragen aan de ervaring van werkstress. Een lawaaiige werkplek kan bijvoorbeeld leiden tot verminderde prestaties en verhoogde stress. Positieve relaties tussen collega's kunnen daarentegen een buffer vormen tegen stress en het makkelijker maken om problemen en uitdagingen op het werk te bespreken.
Privé-stress en werkstress: het belang van een evenwichtige aanpak
Hoewel veel mensen die thuis komen te zitten met burn-outklachten ook stress ervaren in hun privéleven, mogen werkgevers de noodzaak om de werkplek te verbeteren niet negeren. Het verbeteren van de werkplek en het verminderen van werkstress kan bijdragen aan het beheersbaar houden van stressklachten, ongeacht de privéomstandigheden van de werknemer.
