Onderzoekers hebben een 'missing link' in de vorm van een zeldzaam middelgroot zwart gat ontdekt. Deze ontdekking kan belangrijke antwoorden bieden op de vraag hoe ons sterrenstelsel, de Melkweg, is ontstaan.
Ontdekking van middelgrote zwarte gaten
In het centrum van grote sterrenstelsels bevindt zich een superzwaar zwart gat met miljoenen keren de zonnemassa. De vraag hoe deze zijn ontstaan, is lang een mysterie geweest. Maar recente ontdekkingen hebben een essentieel stukje van de puzzel aangeleverd. Onderzoekers hebben een zeldzaam middelgroot zwart gat ontdekt dat een ster heeft opgeslokt. Het zwarte gat weegt 100.000 tot 1 miljoen keer zoveel als de zon, wat het in de klasse van middelgrote zwarte gaten plaatst. Deze ontdekking helpt om het raadsel op te lossen hoe de zwaarste zwarte gaten in het hart van sterrenstelsels zo groot zijn geworden.
Zwarte gaten ontstaan wanneer een grote massa in een klein gebied wordt samengeperst en de zwaartekracht oneindig sterk wordt. Alles wat in een zwart gat wordt gezogen, wordt permanent onzichtbaar, omdat zelfs licht niet aan de zwaartekracht kan ontsnappen. Daarom zijn zwarte gaten niet waarneembaar. Ze geven zichzelf alleen prijs door de manier waarop hun zwaartekracht hun omgeving beïnvloedt. Daarom zijn middelgrote zwarte gaten, de 'missing link' van de zwarte gaten, zeer moeilijk te vinden.
De ontdekking van het middelgrote zwarte gat was puur toeval. Een team van astronomen was op zoek naar supernova's (exploderende sterren) met behulp van telescopen in Hawaï. Ze vingen op toeval de lichtflits op van een ster die werd opgeslokt door een middelgroot zwart gat in een dwergstelsel op 850 miljoen lichtjaar afstand. Dit is de eerste keer dat onderzoekers de snelheid van stralingsverval hebben gebruikt om de massa van een zwart gat te bepalen.
Ondersteuning van de fusietheorie
Het feit dat het middelgrote zwarte gat zich in een dwergstelsel bevond, is bijzonder interessant. Het ondersteunt de theorie dat superzware zwarte gaten ontstaan door de fusie van meerdere dwergstelsels. Als elk dwergstelsel een middelgroot zwart gat heeft bijgedragen, dan zouden de gaten elkaar kunnen opslokken en vormen ze een groter gat. Het resultaat is wat we nu zien: superzware zwarte gaten in het hart van grote sterrenstelsels. Deze ontdekking biedt astronomen betere instrumenten om meer te leren over middelgrote zwarte gaten.
Vera C. Rubin-telescoop: een nieuw tijdperk in sterrenkunde
Om de mysteries rond de vorming van sterrenstelsels en zwarte gaten verder te ontrafelen, kijkt men uit naar de komst van de Vera C. Rubin-telescoop in Chili in 2024. Met een spiegeldiameter van 8,4 meter is deze telescoop bijzonder geschikt voor het bestuderen van het licht van zwakke dwergstelsels. Astronomen verwachten dat de telescoop tijdens de eerste tien jaar van zijn werking 80.000 lichtflitsen zal opvangen van sterren die door zwarte gaten zijn opgeslokt. De ontdekking van meer middelgrote zwarte gaten zal ons helpen om beter te begrijpen hoe zwarte gaten groeien en hoe onze Melkweg is ontstaan.
