De ruimtetelescoop James Webb blijft verbluffende beelden vastleggen. Het jongste kiekje toont het grootste stervormingsgebied in de Kleine Magelhaense Wolk, een bekend satellietstelsel van de Melkweg.
James Webb legt grootste stervormingsgebied vast
De James Webb-telescoop blijft ons verrassen met zijn indrukwekkende beelden. Onlangs richtte het zijn lens op de Kleine Magelhaense Wolk, een bekend satellietstelsel van onze Melkweg. Het resultaat? Een spectaculair zicht op het grootste stervormingsgebied binnen dit stelsel. Deze beelden zijn niet alleen adembenemend, maar ze kunnen ons ook helpen om meer te leren over de processen van stervorming in het universum.
De geheimen van de Kleine Magelhaense Wolk
De Kleine Magelhaense Wolk, waar het gefotografeerde stervormingsgebied zich bevindt, is een dwergstelsel met een doorsnee van ongeveer 7.000 lichtjaar. Het is ongeveer 200.000 lichtjaar verwijderd van de Melkweg. Interessant genoeg is er bewijs dat de Grote en Kleine Magelhaense Wolken in het verleden met elkaar in botsing zijn gekomen. Sterren in de vleugel van de Kleine Magelhaense Wolk lijken langzaam in dezelfde richting weg te zweven, wat duidt op zo'n botsing in het verleden.
Een blik op sterrencluster NGC 346
De onlangs door James Webb vastgelegde foto biedt een blik op NGC 346, een open sterrencluster vol met relatief jonge sterren. Het opvallende spinnenweb-achtige uiterlijk wordt veroorzaakt door gloeiend gas dat wordt verspreid door zonnewind en het licht van zware sterren. Dit gas heeft een rode kleur gekregen op de foto, terwijl de stoffige draden van het 'spinnenweb' bestaan uit koud, moleculair stof. Dit is de plek waar de meeste nieuwe sterren worden geboren, wat het een fascinerende plek maakt voor astrofysici.
Op de foto kun je, als je goed kijkt, in het midden een lichtecho van een jonge ster zien. Dit detail, samen met de poging van astronomen om de talloze sterren te tellen, geeft aan hoeveel er nog te ontdekken valt. Ze kwamen uit op 1.001 verschillende lichtbronnen, waarvan velen nog verborgen zijn in hun stoffige geboortecocons. Maar binnenkort zullen ook zij hun licht laten schijnen en ons nog meer verbazen.
