De James Webb-telescoop heeft nieuwe details in de Ringnevel onthuld, die suggereren dat de ster in het hart van de nevel mogelijk niet alleen sterft. Bovendien zijn er complexe moleculen ontdekt waarvan wetenschappers niet verwachtten dat ze zich in de Ringnevel zouden vormen.
Nieuwe ontdekkingen in de Ringnevel
Het is geen geheim dat de Ringnevel tot de meest bekende planetaire nevels behoort. Ondanks talrijke observaties met krachtige telescopen zoals Hubble, is er blijkbaar nog steeds nieuwe informatie te ontdekken. De James Webb-telescoop, de meest krachtige ruimtetelescoop tot nu toe, heeft de Ringnevel nogmaals onderzocht en wetenschappers hebben verrassend genoeg nieuwe details ontdekt.
De Ringnevel is niets meer dan het stoffelijk overschot van een stervende ster. Deze ster was vroeger veel zwaarder dan onze zon en zette waterstof om in helium met een hoge snelheid. Deze snelle omzetting leidde ertoe dat de ster relatief snel door zijn waterstofvoorraad heen was. Daardoor transformeerde de ster tot een rode reus, terwijl de kernfusie zich naar de buitenste lagen van de ster verplaatste, wat leidde tot een enorme expansie. Vanwege deze expansie kon de zwaartekracht de buitenste lagen niet meer vasthouden, wat resulteerde in de vorming van de Ringnevel.
Nieuwe moleculaire ontdekkingen in de heldere ring
De Ringnevel, ontstaan ongeveer 4000 jaar geleden, is uitvoerig bestudeerd. De James Webb-telescoop heeft de nevel onlangs nog eens onder de loep genomen, waarbij nieuwe details in de heldere ring werden ontdekt. De ring bestaat uit ongeveer 20.000 klonters moleculair waterstofgas die op de beelden van James Webb duidelijk te zien zijn. Daarnaast heeft de telescoop ook polycyclische aromatische koolwaterstoffen gedetecteerd in de ring, complexe koolstofhoudende moleculen waarvan wetenschappers niet hadden verwacht dat ze zich in de Ringnevel zouden vormen.
Aanwijzingen voor een vergezellende ster
De beelden van de James Webb-telescoop hebben ook enkele verrassende inzichten onthuld. Zo werd de aanwezigheid van tot wel tien concentrische ringen in de halo waargenomen, wat erop wijst dat er mogelijk een begeleidende ster in het systeem aanwezig is. Deze ster zou ongeveer net zo ver van de centrale ster in de Ringnevel verwijderd zijn als Pluto van onze zon. De gedetailleerde opnamen van de Ringnevel zijn met name waardevol omdat wetenschappers planetaire nevels nog niet volledig begrijpen. Door de complexe structuur van de Ringnevel in detail te bestuderen, kunnen we meer te weten komen over de processen die bijdragen aan de vorming van dergelijke nevels.
