
Astronomen hebben een ster ontdekt waar golven voorkomen die drie keer zo hoog zijn als onze zon. Deze ontdekking werpt nieuw licht op de dynamiek van sterren en hun onderlinge interacties.
De 'heartbreak' ster en haar gigantische golven
Astronomen van het Harvard-Smithsonian Center for Astrophysics hebben een ster ontdekt met de bijnaam 'heartbreak' ster, waar golven van stellair materiaal zijn die ongeveer 4,3 miljoen kilometer hoog zijn. Deze hoogte is drie keer zo hoog als onze zon. Deze golven worden getijgolven genoemd en worden veroorzaakt door de bewegingen van een kleinere ster. In vergelijking, zelfs de hoogste en meest verwoestende golven op aarde vallen in het niets bij deze gigantische ruimtegolven.
Het stersysteem, genaamd MACHO 80.7443.1718, bestaat uit twee sterren die om elkaar draaien op 169.000 lichtjaar van de aarde in de Grote Magelhaense Wolk. Deze sterren behoren tot de zogenaamde 'heartbeat' sterren, bekend om hun ritmische verschillen in helderheid. Wanneer deze sterren dicht bij elkaar komen, verandert hun vorm onder invloed van elkaars zwaartekracht, wat leidt tot deze variaties in helderheid.
Grootte en gewicht van de primaire ster in het stersysteem
Binnen het stersysteem MACHO 80.7443.1718 is de primaire ster gigantisch; ongeveer 24 keer breder dan de zon en 35 keer zo zwaar. Telkens wanneer de kleinere ster in de buurt komt, vervormt de grotere ster een beetje en verzamelt er ook een grote hoeveelheid stellair materiaal in een megagolf, die uiteindelijk weer neerslaat. Dit is vergelijkbaar met hoe de maan getijden in de aardse zeeën veroorzaakt.
De verwoestende kracht van stellaire golven
Morgan MacLeod, co-auteur van het onderzoek, merkt op dat bij elke crash van deze torenhoge golven genoeg energie vrijkomt om de aarde honderden keren uiteen te laten vallen. Dit benadrukt de immense kracht van deze stellaire golven en de energie die ze kunnen vrijmaken.
Het onderzoeksteam heeft tot nu toe ongeveer duizend 'heartbeat' sterren ontdekt. Twintig van deze sterren vertonen vergelijkbare helderheidsverschillen als MACHO 80.7443.1718, wat suggereert dat dit stersysteem niet uniek is. Het team plant nu een zoektocht naar nieuwe 'heartbreak' sterren, die mogelijk nog meer inzicht kunnen bieden in de dynamiek van deze fascinerende stersystemen.