Hoewel vrouwen onevenredig hard getroffen worden door klimaatrampen en klimaatontwrichting, hebben ze vaak weinig te zeggen over klimaatbeleid. Dit moet veranderen, volgens Ralien Bekkers, want iedereen, inclusief het klimaat, zou baat hebben bij meer vrouwen in leiderschapsposities.
Vrouwen en de onevenredige impact van klimaatverandering
Vrouwen zijn disproportioneel getroffen door de klimaatcrisis. Ze lopen een groter risico om te overlijden tijdens klimaatrampen en hebben 80% meer kans om klimaatvluchteling te worden. Bovendien hebben ze vaak minder inspraak in belangrijke milieubeslissingen. Dit is het gevolg van de patriarchale samenleving en de mannelijke economische en politieke dominantie.
De impact van vrouwelijk leiderschap op klimaatbeleid
In landen waar vrouwen leiderschapsposities bekleden en gendergelijkheid centraal staat, zien we een effectievere aanpak van de klimaatcrisis. Bijvoorbeeld, op de Marshalleilanden, een matriarchale samenleving, ligt de nadruk op inclusie en werken verschillende bevolkingsgroepen samen aan het vormen van het klimaatbeleid. Dit leidt tot positieve resultaten, zoals het ontwikkelen van nationale overlevingsstrategieën en het opleiden van vrouwen in energieonafhankelijkheid.
Het patriarchaat, het huidige systeem van mannelijke economische en politieke dominantie, is een kernprobleem dat moet worden aangepakt om de klimaatcrisis te kunnen oplossen. In een inclusieve en intersectionele aanpak van de klimaatcrisis, met meer vrouwen aan het roer, kan iedereen bijdragen aan de noodzakelijke oplossingen voor een leefbare wereld.
