Het is een algemeen geaccepteerde theorie dat tegenpolen elkaar aantrekken. Maar een recent onderzoek van de universiteit van Boulder, Canada, stelt dit idee ter discussie. De analyse van talrijke persoonlijkheidskenmerken bij miljoenen koppels over een periode van ruim 100 jaar suggereert iets anders.
Tegenpolen trekken elkaar niet noodzakelijk aan
Een team van Canadese onderzoekers, geleid door Tanya Horwitz, heeft een uitgebreide analyse uitgevoerd van meer dan 130 persoonlijkheidskenmerken bij talloze koppels, gedurende meer dan een eeuw. Uit hun bevindingen bleek dat mensen die op elkaar lijken, een grotere kans hebben om samen te eindigen. Met andere woorden, het idee dat tegenpolen elkaar aantrekken, is misschien niet zo sterk als we altijd hebben gedacht.
Partners lijken vaak op elkaar
Volgens de data van het onderzoek, leken partners op elkaar in de meeste kenmerken die in de analyse waren opgenomen. Dit gold voor allerlei zaken, van politieke overtuigingen tot de leeftijd van de eerste seksuele ervaring. Aan de andere kant, slechts in drie procent van de gevallen kozen mensen vaak een partner die verschillend was van henzelf.
Het is belangrijk op te merken dat het onderzoek zich specifiek richtte op heteroseksuele koppels. De onderzoekers hebben geen conclusies getrokken over homoseksuele koppels, waarbij de aantrekkingsdynamiek potentieel anders kan zijn. Toekomstige studies zullen mogelijk meer inzicht bieden in deze kwestie.
Opvallend was dat er nauwelijks verband werd gevonden tussen extraversie en partnerkeuze. Het lijkt erop dat extraverte mensen net zo goed relaties kunnen aangaan met introverte mensen als met andere extraverte mensen. Dit toont aan dat sommige persoonlijkheidskenmerken minder invloed kunnen hebben op aantrekkingskracht dan gedacht.
Onbewuste mechanismen belangrijk in partnerkeuze
Het onderzoek biedt geen sterk bewijs dat tegenpolen elkaar aantrekken. In plaats daarvan suggereren de resultaten dat de keuze van een partner mogelijk meer wordt beïnvloed door onbewuste mechanismen dan we ons realiseren. Dit herinnert ons eraan dat aantrekkingskracht en partnerkeuze complexe processen zijn die niet gemakkelijk in eenvoudige termen kunnen worden gevangen.
